مسکالین و اثرات آن
در
کمپ ترک اعتیاد آوای میعاد رهایی خدمات ترک مخدر مسکالین ارائه می شود. طیف مواد توهم‌زا بسیار وسیع بوده و به ۲ دسته شیمیایی و طبیعی تقسیم می‌شوند. یکی از این مواد توهم‌زا از کاکتوسی به نام «پیوت» به دست می‌آید. مسکالین از نظر ساختاری مشابه آمفتامین است. کاکل‌های کوچک ۸ میلی‌متری کاکتوس پیوت را خشک کرده و به عنوان پولک‌های پیوت فروخته می‌شود که حاوی ۴۵ میلی‌گرم مسکالین هستند. ممکن است مسکالین را از پیوت استخراج کنند یا به طور صنعتی ساخته شود، اما انجام این شیوه بسیار گران است. دوز معمول: دوز معمول مسکالین، ۲۰۰ تا ۵۰۰ میلی‌گرم است که برای تأمین این دوز باید ۳ تا ۱۲ عدد از پولک‌های پیوت مصرف شود. تابلوی بالینی: علائم و نشانه‌های اولیه مانند تهوع و استفراغ، ناراحتی شکمی، تعریق، سیاهی رفتن چشم‌ها، عدم تعادل و سردرد است. عمدتاً این علائم در مدت ۲ ساعت برطرف می‌شوند. ماده محرک مسکالین باعث تحریک
سیستم عصبی سمپاتیک در بدن می‌شود. سیستم سمپاتیک در مقابله با هر نوع استرس و هیجانی فعال می‌شود تا بدن توانایی تقابل با شرایط را داشته باشد. ضربان قلب و فشارخون افزایش می‌یابد. مردمک گشاد شده و گُرگرفتگی در صورت قابل مشاهده است. موهای روی تن فرد سیخ، عضلات سفت و دمای بدن افزایش می‌یابد. اثرات توهم‌زایی آن ممکن است به صورت لذت‌بخش یا عذاب‌آور باشد که این حالات به خلق غالب و انتظارات استفاده کننده و عوامل محیطی برونی بستگی دارد. اثرات توهم‌زایی آن مشابه
ال اس دی بوده که بعد از چند ساعت شروع شده و ۶ تا ۱۲ ساعت به طول می‌انجامد.
عوارض :
مواردی از مرگ به علت رفتارهای غیرطبیعی ناشی از مصرف مسکالین گزارش شده است، اما بندرت ناخوشی یا مرگ و میر ناشی از اثر ماده توهم‌زا دیده می‌شود.
تأثیرات موقت:
مسکالین ادراک بینایی و شنوایی را تغییر می‌دهد اگر چه توهمات واقعی بندرت ایجادمی‌شوند. اشتها براثر این دارو کاهش می‌یابد. اثرات ذهنی ناخوشایند بویژه در افراد نگران یا افسرده ممکن است بوجود آید.
